πανλογισμός

ο

(φιλοσ.) δόγμα σύμφωνα με το οποίο ο λόγος, το πνεύμα, είναι το μόνο πραγματικό πρώτο αίτιο και ο κόσμος είναι πραγμάτωση τού λόγου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. panlogism < παν-* + λόγος + -ισμός*].